Jedną z najsilniejszych polskich marek w Hollywood wciąż pozostaje rodzima szkoła plakatu. Afisze naszych grafików można zobaczyć w filmowych wnętrzach takich produkcji jak „Czego pragną kobiety” i „Debiutanci”.
-
- „Polskie Linie Lotnicze LOT”, Tadeusz Trepkowski
-
- „Cyrk”, Hubert Hilscher
-
- „Osiem razy kobieta”, Andrzej Krajewski
-
- „Narkotyk”, Andrzej Krajewski
-
- „Wielka majówka”, Maria Ihnatowicz
W komedii „Czego pragną kobiety” (2000) Nancy Meyers z Melem Gibsonem dekoratorzy wykorzystali wiele znakomitych plakatów. W końcu główny bohater jest pracownikiem agencji reklamowej, stąd obecność afiszy, szczególnie komercyjnych, wydaje się usprawiedliwiona. W domu głównego bohatera Nicka Marshalla znalazł się m.in. plakat „Cyrk” z 1965 roku przedstawiający żonglera. Wyróżnia się czystą, rytmiczną kompozycją i starannie dobraną kolorystyką. Jego autorem jest Polak Hubert Hilscher, który zasłyną jako autor wybitnych plakatów cyrkowych. Hilscher całe życie spędził w Warszawie, gdzie tworzył pełne koloru i życia grafiki. Jak widać część z nich trafiła za ocean.
Jeszcze większa niespodzianka czeka na widzów w gabinecie Darcy McGuire granej przez Helen Hunt. Tam, przy samych drzwiach wejściowych, wisi reklama naszego narodowego przewoźnika – Polskich Linii Lotniczych LOT. Jest to plakat Tadeusza Trepkowskiego z 1953 roku. Warto zwrócić uwagę, że na dole grafiki została wyrysowana wieża warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki, a w 1953 roku ta część obiektu jeszcze nie istniała (początek budowy przypada na maj 1952 r., koniec na lipiec 1955 r.). Trepkowski musiał się wzorować się na projektach i wizualizacjach PKiN-u, jakie rok wcześniej opublikowano na łamach „Architektury”.
Plakat Polskich Linii Lotniczych jest widoczny na ekranie w ok. 50 minucie filmu, dokładnie w momencie, gdy Gibson puka do gabinetu Hunt.
Innym filmem, w którym znalazło się kilka przykładów polskiej szkoły plakatu jest produkcja „Debiutanci” (2011) Mike’a Millsa. Tutaj główny bohater grany przez Ewana McGregora jest grafikiem. Pasja zawodowa znalazła odbicie w wystroju jego mieszkania. Polskie plakaty stanowią w nim najjaśniejszy punkt. Możemy dostrzec aż trzy afisze, w tym dwa Andrzeja Krajewskiego do filmów „Siedem razy kobieta” z 1968 roku i „Narkotyk” (francuska produkcja kryminalna) z 1971 roku. Krajewski jest plakacistą dobrze znanym w Stanach – od 1985 roku mieszka i aktywnie działa w New Jersey, a jego twórczość pozostaje pod silnym wpływem amerykańskiego pop artu.
Trzecim plakatem widocznym na ścianach mieszkania McGregora jest barwna „Wielka majówka” Marii Ihnatowicz z 1981 roku. Wybór grafik do tego filmu nadzorował sam reżyser, który poza planem zdjęciowym jest wziętym grafikiem i zdeklarowanym wielbicielem polskiej szkoły plakatu.
