Od czasu premiery „Bezsenności w Seattle” w 1993 roku, do tytułowego miasta ściągają tłumy kinomanów i ciekawskich. Wszyscy pragną zobaczyć dom na wodzie, w którym mieszkał Samuel Baldwin grany przez Toma Hanksa. Budynek unoszący się na jeziorze Unii właśnie został sprzedany za 2 mln dolarów.
Głównym bohaterem „Bezsenności w Seattle” jest Samuel Baldwin (Tom Hanks), architekt i ojciec ośmioletniego Jonaha (Ross Malinger), którego poznajemy, gdy traci żonę. Owdowiały mężczyzna pogrąża się w smutku i samotności. Postanawia, że wraz z synem muszą zmienić otoczenie, aby dojść do siebie po starcie. I tak przenoszą się na ze wschodniego na zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, do widniejącego w tytule Seattle. Miasto jest malowniczo położone pośród dużych zbiorników wodnych – nie da się tam przejechać zbyt długiego odcinka drogi bez wjeżdżania na most lub drogę ciągnącą się wzdłuż nabrzeża. Nie dziwi więc fakt, że zaczęto tam wznosić domy-łodzie. W jednym z takich przybytków zacumowanych na przystani jeziora Unii zamieszkał Sam.
Dlaczego bezsenność w Seattle?
Dom widoczny w „Bezsenności w Seattle” to faktycznie istniejący budynek, zbudowany w 1978 roku. Posiada 4 sypialnie oraz dwie łazienki i jest największym spośród domów-łodzi powstałych na tym jeziorze. Jednak wbrew nazwie, mają one niewiele wspólnego z rzeczywistymi łodziami – nie posiadają silników, sterów ani masztów i nigdy nie opuszczają miejskich doków. Mają za to wszystkie udogodnienia budynków osadzonych na stałym lądzie. Po raz pierwszy zaczęły się pojawiać pod koniec XIX wieku. Wówczas mieszkali w nich robotnicy portowi, rybacy i wszyscy, których egzystencja związana była z wodą. Prawdziwy „boom” na pływające domy przypadł na lata 30. i okres Wielkiej Depresji. Domy te nie były obciążone żadnymi podatkami, co czyniło mieszkanie w nich wyjątkowo tanim. W konsekwencji do doków ściągała liczna i barwna biedota, a „wodna” populacja sięgała 2 tys. osób.
Dom na wodzie w Seattle z 1954 roku.
Z czasem zaczęli osiedlać się tam też artyści. W latach 70. doki i dryfujące domy stały się mekką hipisów i artystycznej cyganerii. Życie towarzyskie kwitło, przyciągając nowych zainteresowanych pływającymi domami. Wraz ze wzrostem popytu zaczęły rosnąć ceny. Dziś pływające domy należą do najdroższych w Seattle i mieszka w nich ok. 500 osób. Wciąż najbardziej znanym pozostaje ten na jeziorze Unii, w którym mieszkał Tom Hanks jako Samuel Baldwin.
Domy na wodzie w Seattle. Widok współczesny.
„Bezsenność w Seattle”: dom architekta
Filmowy dom z „Bezsenności w Seattle” o jasnych i przytulnych wnętrzach, został urządzony z dużym wyczuciem. Parter zajmuje pokój dzienny połączony z kuchnią i jadalnią, oraz pracownia Sama. Na piętrze są sypialnie. Ton całości nadaje obfite użycie jasnego drewna, które pokrywa drzwi, schody, oraz sufit.
Podstawą stylu wnętrza są proste, wysokiej jakości meble, przywodzące na myśl skandynawskie wzornictwo. W salonie pozbawione zasłon okna, ocieniają drewniane żaluzje, a temperaturę podgrzewa stylowy żeliwny piecyk stojący. Wydzielona we wnętrzu kuchnia jest cała w drewnie. Prostota sprzyja tutaj funkcjonalności i wygodzie.
Wśród klasycznych krzeseł, kanap i kuchennych szafek, znajduje się kilka designerskich perełek, które powinny zwrócić uwagę wielbicieli dobrego wzornictwa. Do tych należy m.in. podłogowa wersja klasycznej lampy przegubowej Luxo widoczna w salonie, czy fotel ModPod Egg w pokoju Jonaha. Fotel, nawiązujący kształtem do formy jajka, pierwotnie znany jako Alpha Stereo Chair, został zaprojektowany w latach 60. przez Lee Westa dla amerykańskiej firmy Krypton Furniture. Obecnie można je nabyć od firmy Inmod. Ośmioletni Jonah posiadał wersję z jasnym obiciem. To w nim razem z koleżanką słuchał muzyki.
W STYLU DOMU SAMUELA:
1. Radio Philips AE2430; 2. Lampa wisząca, wykończona w antycznym srebrze, Z potrzeby piękna; 3. Stojak na gazety, Muji; 4. Ławka widnsorska, D.R. Dimes American Furniture; 5. Stołek barowy, Ton Meble; 6. Piecyk żeliwny, wolnostojący Koza 01 WE, kominkihurt.pl; 7. Lampka biurkowa Aröd, Ikea; 8. Bawełniany pled w pasy, Z potrzeby piękna.
Minimalizm kontra romantyzm
Fanom klasycznych mebli z pewnością nie uszła uwadze ławka w stylu widsorskim. Wykonana z ciemnego drewna, z ażurowym oparciem i toczonymi nogami, stanowi „amerykański klasyk”. Samuel siedział na niej w czasie pamiętnej rozmowy telefonicznej z radiowym psychologiem. Rozmowie tej w Baltimore przysłuchiwała się grana przez Meg Ryan Annie.
Młoda dziennikarka ma własne mieszkanie utrzymane w stylu retro. Wyróżniają je różowe ściany, sprzęty AGD o liniach z lat 60. oraz liczne delikatne kwiatowe motywy. Można powiedzieć, że jej mieszkanie jest bardzo „dziewczyńskie”, może nawet nieco przesłodzone. To co jednak warte jest uwagi, to sposób wyeksponowania talerzy w salonie, na wysoko zawieszonej półce, biegnącej pod sufitem.
Dom bohaterem filmu
Nora Ephron scenarzystka i reżyserka „Bezsenności w Seattle”, osobiście zadbała o najdrobniejszy szczegół wystroju w obu domach. Zmarła w 2012 Ephron była znana z wielkiego przywiązania do budynków i wnętrz w sowich filmach. Stylowo urządzone pomieszczenia możemy podziwiać także w innych produkcjach jej autorstwa m.in. „Masz wiadomość”, „Czarownicy” z Nicole Kidman, czy „Julie i Julii” z Meryl Streep. Zawsze przy tym, reżyserka starała się by dom odzwierciedlał osobowość danej postaci. Nie inaczej było w przypadku „Bezsenności w Seattle”. Samuel jako architekt wykazywał przywiązanie do prostoty i funkcjonalności, przełamanych designerskimi sprzętami. Do tego ascetyczne wyposażenie miało odzwierciedlać jego samotność po stracie żony. Z kolei przesłodzony dom Annie odzwierciedlał jej romantyczną naturę.
Dom na wodzie wypadł na wielkim ekranie na tyle dobrze, że stał się jednym ze stałych punktów wycieczek po Seattle. Codziennie obok niego przepływają liczne łodzie wypełnione turystami pragnącymi zobaczyć, gdzie mieszkał filmowy Sam Baldwin. Wielu także wchodzi na pomost i zagląda lokatorom w okna. Sława jaką cieszy się film, a co za tym idzie i grający w nim dom, uczyniła życie jego mieszkańców niezwykle uciążliwym. W końcu mieli już dość ciekawskich i w 2008 roku wystawili dom na sprzedaż. Cena wywoławcza opiewała na 2,5 mln dolarów. Wówczas nie znalazł się nikt gotowy zapłacić taką kwotę. Dopiero teraz, po siedmiu latach znalazł się nabywca. Ostatecznie wartość transakcji zamknęła się na kwocie 2 mln dolarów. A tak wyglądają wnętrza słynnego domu obecnie:
