10 filmów o związkach. Miłość bez koloryzowania

Hollywood pozwoliło nam uwierzyć, że związki damsko-męskie powinny być pełne romantycznych uniesień i wielkich gestów. Nuda i rutyna się w nich nie przydarzają, a codzienność niezawodnie przynosi kolejną dawkę szczęścia. Czas na rewizję tych wyobrażeń. Te filmy o związkach pokazują prawdziwe oblicze bycia razem.

Filmy, szczególnie hollywoodzkie, mają tendencję do koloryzowania rzeczywistości, i to delikatnie mówiąc. Komedie romantyczne pozwoliły nam uwierzyć, że miłość musi być skomplikowana, pełna uniesień i wielkich gestów. Do tego o tą prawdziwą musimy walczyć i pokonywać przeciwności losu, a tak w ogóle to przydarza się tylko pięknym ludziom. Gdy już wywalczymy swą wielką miłość, następuje sielanka i happy end. Czas na dekonstrukcję hollywoodzkiego mitu. Zebrałam 10 filmów o związkach, które pokazują je bez koloryzowania.

Te filmy starają się pokazać prawdę, a ta nie zawsze jest tak piękna. Związki bowiem bywają trudne, wkrada się nuda, rutyna, proza życia, codzienne problemy. Zamiast barwnych wyznań miłości są walki o to, kto pozmywa po obiedzie, zamartwianie się o dzieci i zwykłe zmęczenie. Do tego pojawiają się lenistwo, zmieniają się ciała i zainteresowania. Innych dopadają choroby, problemy finansowe, a bywa, że i gorsze problemy. Partnerzy okazują się pełni wad, które bywają trudne do zniesienia. Można by tak wymieniać bez końca. Zatem, nie przedłużając, poznajcie najlepsze, bo prawdziwe filmy o związkach – miłość bez tęczy.

Przeczytaj także: Filmy o miłości, które trzeba zobaczyć. 12 najlepszych produkcji

10 FILMÓW O ZWIĄZKACH

---

10. 40 lat minęło (This is Forty, 2012)

---

Zestawienie filmów o związkach otwiera „40 lat minęło”. Jeśli oglądaliście film „Wpadka”, to znacie już tych bohaterów. Debbie i Pete to dobrze sytuowane małżeństwo z Los Angeles z dwójką dzieci. Oboje kończą 40. lat i konfrontują się z upływem czasu. Między ogarnianiem dzieci, własnych biznesów i rodziny brakuje im czasu dla siebie. W związku na dobre zagościła rutyna, a seksualne ekscesy powoli odchodzą do lamusa. Problem w tym, że Debbie nie godzi się na takie życie. Niestety jedyne, co osiąga to częstsze kłótnie z mężem. W tym filmie została zawarta cała proza bycia w długoletnim związku.

---

9. Sztuka zrywania (The Break-Up, 2006)

---

Ten film, jak mało która hollywoodzka produkcja, doskonale oddaje realia związków z dłuższym stażem. Mimo iż obraz utrzymany jest w komediowej konwencji, to jest w nim mnóstwo prawdy. Gary i Brooke sprzeczają się coraz częściej, przeważnie o drobiazgi. Te skumulowane w końcu wybuchają – związek się rozpada. Okazuje się, że nie zdrady, kłamstwa czy nałogi są głównymi niszczycielami związków, a małe, codzienne zaniedbania, drobne urazy, które w końcu zamieniają się w ropiejące rany. Wszystko to wypływa podczas batalii, jaką byli partnerzy toczą o wspólne mieszkanie w Chicago. Oglądajcie i nie popełniajcie ich błędów.

---

8. Nasza młodość (While We’re Young, 2014)

---

Film „Nasza młodość” to studium związku pary po 40. Wszyscy ich znajomi mają dzieci i układają sobie życie rodzinne, podczas gdy oni pogrzebali nadzieje na potomstwo. Dlatego starają się doceniać uroki barku dzieci i wolności jaką mają. Gdy poznają parę dwudzistokilkulatków, są zafascynowani ich stylem życia. Pary zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, prowadzić wspólne projekty i eksperymenty. Można odnieść wrażenie, że główni bohaterowie wspólnie przechodzą kryzys wieku średniego. W głębi ducha bowiem oboje walczą z niespełnieniem i pustką. W efekcie ich związek i miłość są wystawione na próbę. Noah Baumbach doskonale wchodzi w zawiłe meandry relacji związku ze stażem.

---

7. Daleko od niej (Away from Her, 2006)

---

Czas wkroczyć w poważniejsze rewiry. Ten film opowiada o tym, że związki to nie tylko miłość i szczęście, to także choroby, starość i wielka niemoc. Mieszkający w Ontario Fiona i Grant są małżeństwem od ponad 40 lat. U kobiety stwierdzono chorobą Alzheimera, która rozwija się w szybkim tempie. Gdy pewnego dnia Fiona gubi się, i zostaje odnaleziona dopiero po kilku dniach, para podejmuje decyzję o konieczności oddania jej do domu opieki. Grant nie może odwiedzić małżonki przez pierwszych 30 dni. Po tym czasie, jest zdruzgotany odkryciem, iż jego żona, nie tylko go już nie pamięta, ale na dodatek, przeniosła swoje uczucia na innego mężczyznę – niemego, przykutego do wózka pensjonariusza. Poruszająca historia o byciu ze sobą na dobre i na złe.

---

6. Blue Valentine (2010)

---

Zazwyczaj w komediach romantycznych, gdy bohaterowie z różnych światów się poznają, przełamują wszelkie przeciwności i żyją długo i szczęśliwie. To nie jest przypadek Deana i Cindy. Jak to często bywa, parę połączyła romantyczna miłość. Zapatrzeni w siebie, podjęli szybką decyzję o ślubie. Po kilku latach już z dzieckiem, zasłona romantyzmu opadła. Dean nie ma ambicji zawodowych i zajmuje się malarstwem. Cindy jest pielęgniarką, która inaczej wyobrażała sobie swoje życie. Jest między nimi dystans, wzajemne pretensje i niespełnienie. W obliczu kryzysu małżonkowie wracają myślami do chwil spędzonych na początku związku. Kontrast tych rzeczywistości pokazuje prawdę o związkach.

---

5. Mężowie i żony (Husbands and Wives, 1992)

---

Zdecydowana większość filmów Woody’ego Allena jest o związkach damsko-męskich. „Mężowie i żony” jest najlepszym z nich, bo sięga najgłębiej. Jest to obraz dwóch nowojorskich par, które wystawiają swoje małżeństwa na próbę. Jedna z nich – Sully i Jack – oświadczają, że się rozstają. Judy przyjmuje decyzję przyjaciół gwałtownie i z niedowierzaniem. Tymczasem Sully i Jack szybko znajdują sobie młodszych partnerów i na nowo odkrywają uroki namiętnej miłości. Sceptycznie nastawiona Judy zmienia zdanie i zaczyna się zastanawiać, czy nie pójść w ślady przyjaciółki. Okazuje się jednak, że nawet po rozstaniu do głosu dochodzą zadawnione urazy i nieoczekiwana zazdrość. Ten film pokazuje, jak zgubne potrafi być ciągła tęsknota za namiętnościami i niedocenienie tego, co się ma.

---

4. Debiutanci (Beginners, 2010)

---

W miłości wszyscy jesteśmy debiutantami, zdaje się mówić Mike Mills w swoim na poły autobiograficznym filmie. Do tego rozprawia się mitem „i żyli długo i szczęśliwie”. Główny bohater jest ilustratorem. Jego ojciec nie dość, że jest śmiertelnie chory na raka, to jeszcze w wieku 70 lat ogłasza, że jest gejem. Oliver z jednej strony stara się na nowo ułożyć relacje z ojcem, z drugiej ułożyć relacje z nowo poznaną dziewczyną – aktorką, Anną. Na początku wszystko wydaje się idealne, niemal magiczne, ale oboje mają dużo obaw. Zaufanie i pełna transparentność między parą dojrzewają stopniowo. Niezwykle refleksyjny film o związku, a w zasadzie związkach, pokazuje jak słodko-gorzka jest miłość i ile w niej bywa niedomówień.

---

3. Historia małżeńska (Marriage Story, 2019)

---

Głośny obraz Noaha Baumbacha to film o końcu związku. Wchodzimy w skomplikowane meandry relacji dwójki ludzi, którzy do końca nie przestali się kochać. On jest ambitnym reżyserem nowojorskiego, niezależnego teatru, ona offową aktorką marzącą o powrocie do Los Angeles. Przelotny romans męża wyzwolił długo skrywane urazy. Pozwolił spuścić zasłonę szczęśliwej rodziny, którą już od dłuższego czasu się nie czuli. Choć para próbuje zakończyć małżeństwo kulturalnie, to emocje wciąż w nich buzują. W retrospekcjach poznajemy dobre i złe strony związku. Film stara się zgłębić punkty widzenia obojga, nikogo nie obwiania i nie wskazuje konkretnych powodów wypalenia relacji. Scena konfrontacji małżonków – niezwykle przejmująca.

---

2. Miłość (Amour, 2012)

---

Nie będę was oszukiwać, tego filmu nie ogląda się lekko. Bohaterami jest para małżonków z długoletnim stażem. W tym wieku nie ma już miejsca na namiętności. Widać jednak, że Anne i Georges znają się na wylot, czują się swobodnie w swoim towarzystwie i małe gesty zdradzają ogromne uczucie. Ich spokojne życie zostaje przerwane nagle i brutalnie. Anne doznaje udaru. Już nigdy nie będzie sobą – jest sparaliżowana, nie mówi i nie reaguje. To rozdzierający serce obraz końca. Tytułowa miłość wciąż jednak jest w naszym bohaterze, mimo że w finale dokonuje dramatycznego wyboru.

---

1. Wszystko albo nic (All or Nothing, 2002)

---

Na podium kolejny film, którego oglądanie wywołuje mocny dyskomfort, ale warto dotrwać do końca, bo tam czeka was oczyszczenie. „Wszystko albo nic” to film Mike’a Leigha, który słynie z podejmowania społecznych tematów w sposób niezwykle subtelny i przenikliwy zarazem. Tutaj wchodzimy w życie biednego brytyjskiego małżeństwa. Penny i Phil są ze sobą lata, mają dwójkę otyłych dzieci, z których syn ma złe usposobienie. W każdym z nich widać wielki smutek i zmęczenie codziennością. Leigh bardzo długo wprowadza widzów w świat bohaterów. Pokazuje ich sąsiadów, zwykłe zdarzenia i małe dramaty. Penny i Phil żyją bardziej obok siebie niż ze sobą. W końcu dochodzi do wypadku. Syn małżonków trafia do szpitala. W Philu coś pęka i zdobywa się na szczerą rozmowę z żoną, która wzbierała w nim od lat. Ta historia jest niezwykle prosta, ale do bólu prawdziwa. Opowiada o wielkiej samotności we dwójkę i o tym, jak zmagania z codziennością rodzą wzajemne pretensje, żale i głęboki, udzielający się smutek. Na szczęście mówi także o tym, jak uzdrawiające może być przypomnienie sobie o miłości.