Mniej znane filmy, które warto obejrzeć dla pięknych wnętrz vol. 2

O tym, że kino stanowi niewyczerpane źródło wnętrzarskich inspiracji, przekonuję tu od dawna. Pomysły na ciekawe wnętrza można znaleźć zarówno w głośnych produkcjach, jak i tych mniej znanych. Właśnie na tych drugich się w tym artykule skoncentruję, i to już po raz drugi.

Filmów, w których są ciekawie urządzone wnętrza znajduję coraz więcej. Dlatego już po raz drugi publikuję dla was listę mało znanych filmów, które warto obejrzeć dla pięknych wnętrz. Pierwsze zestawienie możecie znaleźć tutaj >> Od publikacji tamtego artykułu obejrzałam dziesiątki filmów. Niektóre ściągnęły do kin rzesze widzów, a nawet zostały obsypane nagrodami, jak „Parasite”, inne przemknęły niemal niezauważone. Często to właśnie wśród tych drugich znajdowałam naprawdę przepięknie urządzone wnętrza i przestrzenie, które mogą stanowić ogromną inspirację. Poniżej znajdziecie 10 z tych tytułów, choć z łatwością mogłabym dodać ich więcej. Kolejność uwzględnionych tu filmów jest przypadkowa.

10 MNIEJ ZNANYCH FILMÓW Z PIĘKNYMI WNĘTRZAMI

---

Zwierzęta nocy (Nocturnal Animals, 2016)

---

Gdy wybitny projektant mody bierze się za kręcenie filmów, efekt po prostu musi być stylowy. Reżyserski debiut Forda, „Samotny mężczyzna” odbił się szerokim echem w świecie filmu. Tego samego nie można już powiedzieć, o jego drugiej produkcji. „Zwierzęta nocy” to utrzymana w dużo mroczniejszej atmosferze produkcja, z której część rozgrywa się w świecie realnym, a część w fikcyjnym. Susan jest właścicielką galerii i pięknego, nowoczesnego domu. Jej były mąż przysyła jej swoją pierwszą powieść. Książka stanowi ciężką lekturę pełną przemocy. Scenografia stanowi jeden z jaśniejszych punktów całej historii. W dom głównej bohaterki „wcieliła się” posiadłość w Malibu. Jest to budynek zaprojektowany przez Scotta Mitchella. Królują w nim beton i szkło. Jest to konstrukcja na wskroś nowoczesna, surowa w wyrazie, ale pełna szyku. Trudno sobie wyobrazić o lepszy dom dla właścicielki galerii i kolekcjonerki sztuki. Warto też zwrócić uwagę na gabinet bohaterki utrzymany w zdecydowanie mocniejszej kolorystyce.

---

Bliżej (Closer, 2004)

---

Film Mike Nicholsa to dla jednych obraz kultowy, dla innych zupełnie nieznany. „Bliżej” jest zapisem miłosnej rozgrywki między czwórką osób. Wśród nich jest odnosząca sukcesy fotografka, Anna (Julia Roberts). To jej dom i pracownia spowodowały, że film trafił do tego zestawienia. Najpierw trafiamy do studia fotograficznego Anny. Znajduje się on w postindustrialnej okolicy, prawdopodobnie w dawnej fabryce bądź magazynie. Wysoka przestrzeń, biała cegła na ścianie i kreatywna atmosfera to znaki rozpoznawcze tego miejsca. Podobne motywy odnajdziemy w domu Anny. Tutaj najbardziej imponuje sama przestrzeń, jak na Londyn wręcz ogromna. Wystrój jest przy tym stonowany, wysublimowany, niemal minimalistyczny, a przy tym pełen artystycznych akcentów. Nie brakuje też obiektów designu, jak słynnego fotela Ray i Charlesa Eamesów.

---

Ponad wszystko (Everything, Everything, 2017)

---

Ten film niestety nie trafił do polskich kin, dlatego niewiele osób o nim słyszało. Jego bohaterką jest młoda dziewczyna, Maddy, która cierpi na rzadką chorobę. Krótko mówiąc, jest uczulona na cały świat. Dlatego od lat nie opuszcza sterylnego domu zaprojektowanego przez jej matkę. Trzeba przyznać, że mam wykonała świetną robotą. Jeśli miałabym być gdzieś zamknięta na lata, to właśnie w takim miejscu. Dom jest nowoczesny, wyróżniają go duże okna wychodzące na ogród i mnóstwo naturalnych akcentów. Matka chciała dać przez to dziewczynie namiastkę prawdziwego świata. W wielu pomieszczeniach dom pojawiają się nawet zielone ściany.

---

Madame (2017)

---

„Wszystko w Paryżu jest stare, to część jego uroku” – mówi główna bohaterka w pierwszych minutach filmu „Madame”. Ma rację, ale tylko połowicznie. Paryżanie po prostu do mistrzostwa opanowali sztukę łączenia, a wręcz stapiania starego z nowym. Najlepsze potwierdzenie tego znajdujemy w domu tytułowej Madame – wytwornej posiadłości w sercu Paryża. Jest to jedno z tych miejsc, w których widzielibyśmy współczesną arystokrację. W klasycznych wnętrzach miejskiego, paryskiego pałacu wykreowano na poły klasyczne, na poły nowoczesne wnętrza. O ich wyjątkowości przesądzają głębokie, wyszukane i wyraziste kolory. W mieszkaniu jest pełno wyjątkowych mebli, a także obiektów sztuki – obrazów, rzeźb i innych artefaktów. Niektóre mają wartość historyczną, jak zbroja samuraja, wyeksponowana w jednym z salonów, inne to przedmioty dość ekscentryczne jak wypchana figura geparda. Najbardziej współczesnym ze wszystkich pomieszczeń jest garderoba Anne – marzenie niejednej kobiety.

---

Nienasyceni (A Bigger Splash, 2015)

---

Reżyser Luca Guadagnino polskiej publiczności jest znany przede wszystkim z filmu „Tamte dni, tamte noce”. Na swoim koncie ma jednak więcej stylowych filmów. Wśród nich jest ta produkcja. Jest to zapis wakacji znanej piosenkarki i jej partnera na małej, włoskiej wyspie. Ich wypoczynek zostaje zakłócony przez przyjazd znajomych. Na szczęście włoska, rustykalna willa jest w stanie pomieścić wszystkich. Dom to esencja wakacyjnego luzu. Jest tu przestronnie, jasno i lekko. W wystroju nie brakuje wzorzystych płytek, drewnianych mebli i naturalnych akcentów. Ten dom to prawdziwa włoska perełka.

---

Niedosyt (Swallow, 2019)

---

Film z 2019 niestety jeszcze nie był w kinowej dystrybucji kinowej. A szkoda, gdyż wnętrza dramatu prezentują się wyjątkowo efektownie. Bohaterką historii jest Hunter. Na pozór kobieta ma idealne życie – mąż na wysokim stanowisku, luksusowy dom i teściowie, którzy zasypują ich drogimi prezentami. Jakby tego było zachodzi w wyczekaną ciążę, choć jej organizm nie znosi tego dobrze. Przy okazji dowiadujemy się, że jej życie wcale nie jest aż tak godne zazdroszczenia. Wyjątkiem jest przestronny i designerki dom. Zresztą wszystkie nieruchomości w tym filmie prezentują się imponująco. Urządzone z najwyższym smakiem i wyczuciem. Rodzice mają bardziej klasyczny gust, podczas gdy młodsze pokolenie zdecydowanie nowocześniejszy.

---

Mój piękny syn (Beautiful Boy, 2018)

---

Kolejny film w zestawieniu to poruszająca opowieść o relacji ojca i zmagającego się z nałogiem narkotykowym syna. Wygrana na subtelnych nutach, ale trafiająca we wszystkie czułe punkty. Niejako osłodą w dramacie rodziny jest dom. Mogliście go już widzieć na srebrnym ekranie choćby w serialu „Wielkie kłamstewka” gdzie należał do Bonnie. Ta wyjątkowa posiadłość to ukryta między drzewami szklano-drewniana konstrukcja. Lekka bryła w modernistycznym duchu została wypełniona naturalnymi materiałami, bo obok drewnem i szkłem także kamieniem. Dzięki temu całość prezentuje się bardzo przytulnie, w sam raz dla rodziny z dziećmi.

---

Julieta (2016)

---

Każdy film Pedro Almodovara jest ucztą dla oczu. Hiszpański reżyser przykłada do scenografii wielką wagę. Lubi przy tym żywe kolory i tradycyjne hiszpańskie akcenty. Wydaje się, że „Julieta” w Polsce przeszła bez echa, tymczasem aranżacje wnętrz właśnie w tym filmie należą według mnie do najciekawszych w filmografii reżysera. Tytułowa bohaterka mieszka w kilku domach, pierwszy jest bardzo tradycyjny, drugi na styku nowoczesności i tradycji, a ostatni to już przestrzeń bardzo współczesna. Każde z wnętrz jest inne i wyjątkowe. Urzeka w nich odważne użycie koloru i indywidualizm.

---

Czas na miłość (About Time, 2013)

---

„Czas na miłość” to nietypowa komedia romantyczna, gdyż zawiera elementy fantasy. Ojciec i syn mają moce, dzięki którym mogą podróżować w czasie. Ta wyjątkowa zdolność jest przyczynkiem do wielu refleksji na temat życie i miłości. Rodzinny dom głównych bohaterów to wspaniała posiadłość na brytyjskim wybrzeżu, a dokładnie w Kornwalii. Jest to faktycznie istniejący dom o nazwie Porthpean House. Biały budynek prezentuje się wręcz malowniczo. Równie ciekawe są jego wnętrza. Tam klasyczna architektura została uzupełniona o zbierane latami meble, obiekty sztuki i różnorodne sprzęty. Dzięki temu dom ma duszę. Co ciekawe, wśród rzeczy posiadanych przez właścicieli można wypatrzyć bolesławicką ceramikę.

---

Paterson (2016)

---

„Paterson” to bardzo kameralny film Jima Jarmuscha. Bohaterem jest kierowca autobusu ze skłonnością do poezji. Nie jest bogatym człowiekiem, stąd jego dom nie jest wystawny, ale za to nie brakuje w jego wystroju pomysłowości. Partnerka tytułowego bohatera jest nieszablonową osobą. Codziennie ma inny pomysł na życie, artystyczne ciągoty i uwielbia czarno-białe połączenia kolorystyczne. Stąd czerń i biel są kolorami przewodnimi w całym mieszkaniu. Dziewczyna większość rzeczy do mieszkania wykonała samodzielnie – przemalowała meble kuchenne i ściany, uszyła zasłony i poduszki. Jest doskonałym dowodem na to, że pomysł idzie przed pieniędzmi.