Stylowa „Rozgrywka”. Modny powrót do lat 60.

Szyk lat 60. znalazł godną reprezentację na wielkim ekranie. Film „Rozgrywka” z Kirsten Dunst i Viggo Mortensenem w rolach głównych, to jeden z tych obrazów, w których kostiumy odgrywają istotną rolę, a przy okazji potrafią być zwyczajnie piękne.

Debiutujący w roli reżysera Hossein Amini (scenarzysta „Drive”) stworzył thriller żywo nawiązujący do dzieł mistrza gatunku – Alfreda Hitchcocka. Na ekranie obserwujemy emocjonalną rozgrywkę między trójką bohaterów ukrywających się przed policją na greckich wyspach. Jednym z najmocniejszych punktów całego obrazu jest jego strona wizualna – skąpane w słońcu plenery, zdjęcia i w końcu kostiumy. Stanowią one szykowny obraz stylu lat 60., w których rozgrywa się akcja filmu. Ubrania choć z epoki, to jednocześnie posiadają w sobie coś współczesnego, tak iż nie wydają się „oldschoolowe”. O to właśnie chodziło autorowi kostiumów, którym jest Steven Noble („Teoria wszystkiego”, „Wichrowe wzgórza”). Ubrania miały mieć charakter vintage, a jednocześnie wyglądać bardzo nowocześnie. Dodatkowo stroje trójki głównych bohaterów „musiały zarówno odpowiadać dynamice dramaturgii, jak i ją budować”. Wszystko to udało się znakomicie, a najwięcej uwagi skupia na sobie styl Colette, granej przez Kirsten Dunst – młodej żony bogatego bankiera.

Niewymuszona elegancja

Kirsten Dunst nosi dopasowane sukienki ze starannie dobranymi dodatkami. Ich precyzyjnie wyrysowane linie, minimalistyczne fasony, szykowne kolory i wykończenia, nie pozostawiają wątpliwości – Colette ma klasę i dobry gust. „Uwielbiam pracować przy produkcjach, których akcja rozgrywa się w przeszłości. Szczególnie przy tym filmie mam poczucie, że garderoba pomogła ukształtować moją postać” – przyznała Kirsten Dunst. A jej postać to kobieta, która lawiruje między dwoma, rywalizującymi ze sobą mężczyznami. Dlatego projektant sięgnął po podkreślające kobiece kształty fasony. „Sylwetka jaką chciałem uzyskać to ołówkowa linia otulająca figurę, która wymusza seksowne kołysanie bioder, w trakcie chodzenia” – wyjaśnia Steven Noble. „Jak tylko włożyłam kostiumy, zaczęłam inaczej się poruszać i inaczej się zachowywać” – przyznaje Dunst.

Wszystkie stroje, jakie ma na sobie aktorka zostały zaprojektowane specjalnie na potrzeby filmu i uszyte w trzech bądź czterech sztukach, na wypadek, gdyby garderoba uległa uszkodzeniu w trakcie zdjęć. Jedynie cytrynowa sukienka widoczna w pierwszych ujęciach „Rozgrywki” nie miała żadnego „dublera”, mimo iż według Noble’a to najważniejsza kreacja w całym filmie. „Reżyser chciał, aby Colette i Chester stanowili obraz aspirującej, amerykańskiej złotej pary” – ich strój musiał to odzwierciedlać tak, aby w pierwszych scenach „ustawić” ton, charakter bohaterów.

Cytrynowa sukienka była strzałem w dziesiątkę. „Zanim ją zaprojektowałem oglądałem światło, kolor kamienia i widok Akropolu” – powiedział Noble. „Chciałem, żeby Vigo i Kirsten wybijali się z tła. Wyglądali pięknie obok kamiennych ruin Grecji” – dodaje. W ich ubiorze odzwierciedla się dobrobyt, poczucie pewności siebie oraz niewymuszony styl i szyk. „Rzeczą, która najmniej mi się podobała były buty, ponieważ były małe i chybotliwe. Spacerowanie wokół Partenonu nie było wygodne” – przyznaje szczerze aktorka. Jednak poza tym Kirsten Dunst bardzo chwaliła sobie współpracę ze Stevenem Noblem. To dzięki niemu ubrania nie wyglądają zbyt „kostiumowo”, jak to ujęła aktorka.

Po otwierającej cytrynowej sukience, widzimy Dunst w kolejnych stylowych odsłonach. Kilka sukienek jest we wzory, stanowiące cyfrowe reprinty oryginalnych tkanin z lat 60. Żeby stylizacje Colette wyglądały bardziej współcześnie, projektant zredukował ilość dodatków, które kobieta jej pokroju zapewne nosiłaby w tamtym okresie. Ważnym elementem wizerunku Colette są za to okulary przeciwsłoneczne. Noble udał się do jednego ze swoich zaufanych optyków w Londynie, żeby wybrać idealną parę dla Kirsten Dunst. „Spędziłem dużo czasu wybierając szkła i odpowiedni kolor oprawek” – relacjonuje. „Nie chciałem, żeby były zbyt ciemne, aby oczy pozostawały widoczne”. Noble i jego zespół ostatecznie wybrali jasne oprawki, które zostały sprowadzone z Włoch. Są to okulary firmy L.G.R.

Steven Noble ujawnia, że źródłem inspiracji przy tworzeniu wizerunku Colette były przede wszystkim filmy z lat 60., takie jak „La dolce Vita”, „W pełnym słońcu”, „Rzymska wiosna Pani Stone”, „Do utraty tchu” i wiele innych kultowych obrazów z tamtej dekady. Ponadto projektant oglądał liczne kroniki filmowe przedstawiające turystów bawiących w Grecji w owym czasie, a także magazyny o modzie z lat 60., takie jak „Vogue”. Noble starał się także nawiązać do stylu aktorki Jean Seberg. „Chciałem stworzyć autentyczny nastrój początku lat 60., ale także stworzyć styl ponadczasowy, który miałby znaczenie dla publiczności, żeby filmu nie oglądało się jak dramat kostiumowy” – powiedział na łamach miesięcznika „InStyle”. „Zanurzyłem się w tamtej epoce” – wyznał Noble.

---

W STYLU COLETTE MACFARLAND:

Garnitur prawdę powie

Stroje noszone przez Kirsten Dunst doskonale komponują się z ubraniami Viggo Mortensena, który wcielił się w męża Colette. Zawsze są to dobrze skrojone garnitury, stosowne do pory dnia i roku. Co więcej stroje Chestera odzwierciedlają ewolucję bohatera. Jego lniane garnitury nieskazitelne na początku, ulegają rozpadowi w raz z upadkiem postaci.

W rozmowie z brytyjskim magazynem „GQ” aktor powiedział, że jego postać okazuje się być oszustem, jednak na początku on i jego żona „wyglądają na perfekcyjną amerykańską parę, skąpaną w słońcu. Garnitur, tak jak bohater, przechodzi transformację. Kiedy docieramy do końca filmu ma on swoje zmarszczki, małe rozdarcia, zabrudzenia” – mówił Mortensen.

Dla autora kostiumów głównym źródłem inspiracji w przypadku postaci Chestera był „Wielki Gatsby” z Robertem Redfordem, a także styl aktora Alaina Delona.

Luz kontrolowany

Ostatnim bohaterem dramatu jest Rydal grany przez Oscara Isaaca („Co jest grane Davis”). Jest to młody Amerykanin, mieszkający od dłuższego czasu w Grecji, gdzie zarabia jako przewodnik. Kompletując dla niego garderobę, Noble starał się zgromadzić tak wiele ubrań greckich marek z epoki, jak tylko zdołał, żeby odpowiadały one wizerunkowi osoby, która od dwóch lat rezyduje w Atenach. Dzięki temu ubrania noszone przez Oscara Isaaca, to oryginalne rzeczy, które – co ciekawe – w większości pochodzą z wypożyczalni kostiumów w Londynie prowadzonej przez rodowitego Greka.

Styl Rydala jest dość swobodny, nieco nonszalancki. Ważnym składnikiem wizerunku bohatera jest kapelusz, który ma zawsze przy sobie. Noble znalazł ten model w Londynie, ale tylko w jednym egzemplarzu. „To zawsze przerażająca sytuacja, szczególnie kiedy jest scena na statku i kapelusz może z łatwością trafić do wody”.

Wszystkie wykreowane stylizacje mają tą zaletę, że mimo, iż wpisują się w styl lat 60., to z łatwością można je sobie wyobrazić na współczesnej ulicy. Wszystko dzięki temu, że nie są przestylizowane, jak to się często dzieje w filmach, których akcja rozgrywa się określonym czasie historycznym. Mają w sobie pewną swobodę, naturalność i niewymuszoną elegancję, czyli coś co warto naśladować niezależnie od epoki.