Kanapki, a w zasadzie sandwiche, to jedna z podstaw amerykańskiej kuchni. Wyglądają one zgoła inaczej niż polskie kanapki serwowane przeważnie na śniadanie. Te z USA stanowią dużo bardziej złożone i zdecydowanie smaczniejsze kompozycje.
Każdego dnia Amerykanie zjadają 300 mln kanapek. Można więc uznać, że są ekspertami w tym daniu. A w USA kanapki – sandwiches – to nie smutne kromki chleba posmarowane masłem z plastrem żółtego sera, jakimi je jemy na śniadanie w Polsce. To dużo bardziej przemyślane, wieloskładnikowe potrawy, które częściej niż o poranku je się na lunch. Amerykanie opracowali setki różnych kanapek, które stały się podstawą amerykańskiej kuchni. Aż trudno uwierzyć, że potrawa ta nie zawsze była tak popularna w Ameryce, jak jest teraz. Trudno to sobie wyobrazić, ale sandwich był kiedyś uważany za symbol kolonialnej przeszłości, o której większość patriotycznych Amerykanów wolałaby zapomnieć.
Przeczytaj także: Akcesoria, które powinny być w każdej kuchni
Sandwiche, jakimi je znamy dziś, narodziły się w Anglii w 1762 r., za sprawą Johna Montagu, 4. Hrabiego Sandwich. Montagu był hazardzistą i spędzał długie godziny przy stole do kart. Podczas jednej z sesji poprosił kucharza o coś do jedzenia, co nie oderwałoby go od gry. Tak mu przypadło mięso w bułce, że wśród londyńskiej socjety danie to zaczęto nazywać od imienia Montagu.
Oczywiście idea zjedzenia kawałka mięsa w bułce nie była nowa. Ale hrabia Sandwich był pierwszym, który spopularyzował takie danie. Od tego momentu historia kanapki nabrała wielkiego przyśpieszenia. Co ciekawe najpowszechniejsza wcale nie była kanapka z szynką czy indykiem, a z ozorem.
Przeczytaj także: Co Amerykanie jedzą na śniadanie? Od płatków po hash browns
Choć Anglicy przywieźli ze sobą do USA sandwiche, to Amerykanie niechętnie adaptowali trendy kulinarne z Anglii. Woleli zapomnieć o Starym Świecie i nie ulegać jego modom. Dopiero, gdy w Stanach zaczął się rozwijać przemysł i rozrastać klasa robotnicza, kanapki okazały się doskonałym pomysłem na lunch. Później weszły do podstawowego menu w amerykańskich szkołach. Reszta jest już historią. Dziś bez sandwichy nie było amerykańśkiej kuchni.
Pierwsza na liście najpopularniejszych amerykańskich kanapek jets Po’ Boy. Narodziła się ona w Luizjanie, a dokładnie w Nowym Orleanie. We francuskiej bułce o chrupiącej skórce i miękkim wnętrz serwowane jest mięso. Najczęściej jest pieczona wołowina lub smażone owoce morza: krewetek, ryb, raków, ostryg lub krabów. Kanapka stała się sławna w 1929, gdy podczas czteromiesięcznego strajku tramwajarzy była rozdawana strajkującym za darmo.
Ruben sandwich to kanapka, której najważniejszy składnik to konserwowana wołowina, którą daje się w dużej ilości. Poza tym między dwiema krokami zgrillowanego chleba musi się znaleźć ser szwajcarski, sos rosyjski i kapusta kiszona. Ruben uchodzi za nowojorski klasyk. Najpewniej też właśnie w Nowym Jorku powstała, choć wedle niektórych miejscem narodzin kanapki jest Omaha w stanie Nebraska.
Ta klasyczna amerykańska kanapka jest najprostsza ze wszystkich tu wymienionych. Główne składniki kanapki BLT to boczek (Bacon), sałata (Lettuce) i pomidory (Tomato). Okazuje się, że to stosunkowo proste połączenie podbiło serca milionów ludzi Amerykanów. Początki tej kanapki sięgają pierwszych lat XX wieku. Wówczas przepis na nią pojawił się po raz pierwszy w książce kucharskiej. W 1958 roku majonez Hellmann’s był reklamowany jako tradycyjny dodatek do “kanapki z bekonem, sałatą i pomidorem”. Skrótowa nazwa kanapki przyjęła się dopiero w latach 70. Dziś wielu dodaje jeszcze na końcu A, który oznacza awokado.
Club sandwich, zwana w Polsce kanapką klubową, to kanapka z chleba (przeważnie tostowego), pokrojonego w plastry gotowanego kurczaka bądź indyka, szynki lub smażonego boczku, sałaty, pomidora i majonezu. Często kroi się go na ćwiartki lub połówki i trzyma razem za pomocą patyczków koktajlowych. Prawdopodobnie kanapka powstała w prywatnym nowojorskim Union Club of New York City. Było to miejsce spotkań bogaczy. Współcześnie zawartość tych kanapek często się zmienia.
Kolejna amerykańska kanapka pochodzi z Filadelfii. Najpewniej powstała w latach 30. za sprawą braci Pata i Harry’ego Olivieri z restauracji Pat’s King of Steaks. Składa się głównie z cienko pokrojonych kawałków wołowiny wymieszanych z serem (zazwyczaj typu provolone), przesmażonej cebuli i papryki. Wszystko to podawane jest na ciepło w podłużnej bułce pszennej.
Nazwa tej kanapki wskazuje na jej korzenie. Wykształciła się we Florydzie na Key West w środowisku kubańskich emigrantów. Podobno już była znana na Kubie, gdzie cieszyła się popularnością wśród pracowników fabryk cygar i cukrowni. Dziś jednak jest uznawana za klasyka kuchni amerykańskiej. Tradycyjna kubańska kanapka powinna być wykonana z pszennego pieczywa oscylującego między ciabattą a bagietką, pieczonej i cienko pokrojonej wieprzowiny, sera szwajcarskiego, musztardy i ogórków kiszonych. Niektórzy wręcz za zbrodnię postrzegają dodawanie do tej kanapki majonezu.
Nazwa tej amerykańskiej kanapki w dosłownym tłumaczeniu oznacza „niechlujny Joe”. Danie to powstało w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. Stało się synonimem taniego jedzenia serwowanego w jadłodajniach, ale też szkolnych stołówkach. Jest to kanapka składająca się z mielonej wołowiny lub wieprzowiny, cebuli, sosu pomidorowego lub keczupu, sosu Worcestershire i innych przypraw, podawana na bułce hamburgerowej. Mięso zgodnie z nazwą jest niechlujnie rzucane na bułkę.
Lobster roll to nic innego, jak biała bułka pszenna typu hot dog z kawałkami homara. Kanapka pochodzi z regionu Nowej Anglii, a konkretnie ze stanu Connecticut. Współcześnie jednak jest bardziej kojarzona ze stanem Maine. Kanapka jest także popularna w kanadyjskich Maritimes. Nadzienie poza homarem powinno zawierać także masło lub majonez, sok z cytryny, sól i czarny pieprz.
Bajgle z kremowym serkiem i łososiem to absolutny klasyk kuchni amerykańskiej, a konkretnie nowojorskiej. Jest to wręcz jeden z kulinarnych symboli Nowego Jorku. Trzy główne składki zawarte są już w nazwie, ale do pełni smaku brakuje jeszcze trzech kolejnych – pomidorów, czerwonej cebuli i kaparów. Kanapka narodziła się w środowisku nowojorskich żydów w latach 30. Była ona ich odpowiedzią na modne w łonie nowojorskiej socjety jajka po benedyktyńsku.
Listę najpopularniejszych amerykańskich kanapek zamyka pozycja, która jednocześnie można zaliczyć do tzw. comfort food. Jest to grillowana kanapka z serem. Można do jej przyrządzenia użyć chleba tostowego lub żytniego. Jeśli chodzi o ser to powinny być użyte dwa gatunki, najlepiej cheddar i amerykański. Całość się opieka na patelni lub w opiekaczu typu panini i podaje na ciepło. Tylko tyle wystarczy, aby wykreować tę niezwykle satysfakcjonująca kanapkę. Warto dodać, że została on spopularyzowana z okresie Wielkiej Depresji.
Nie tylko hollywoodzkie gwiazdy chronią swoją prywatność i dbają o to, by ich domy stanowiły…
Filmy młodzieżowe to jeden z najtrudniejszych gatunków filmowych. Opowiadają o młodych ludziach, nastolatkach, ale tworzą…
Seriale o bogaczach i życiu w luksusie cieszą się dużą popularnością. Okazuje się, że miliony…
Pola lawendy w okresie kwitnienia tworzą piękne fioletowe krajobrazy. To dla nich tysiące ludzi co…
Lawendowe pola to jeden z symboli Prowansji - słynnego regionu na południu Francji. Tworzą one…
W trakcie wakacji, gdy jest upalnie, a promienie słoneczne wyraźnie rozgrzewają naszą skórę, łatwo jest…