Kino stanowi wręcz niewyczerpane źródło inspiracji wnętrzarskich. Dla wielu osób filmy takie jak „To skomplikowane” lub „Lepiej późno niż później” stały się punktem odniesienia dla aranżacji własnych wnętrz. Warto sięgnąć także do mniej znanych filmów. Wybrałam 10, które oferują piękne wnętrza i mnóstwo inspiracji.
W internecie można znaleźć wiele list filmów, które warto obejrzeć zanim zacznie się urządzać swoje mieszkanie. Zazwyczaj pojawiają się w nich te same tytuły z dwoma powyżej wymienionymi filmami na czele. Twórcy tych zestawień sięgają przeważnie do głośnych produkcji kinowych. Ja jednak postanowiłam poszukać głębiej. Spośród mniej znanych dla szerokiej publiczności filmów wybrałam 10 tytułów, które wyróżniają się interesującymi wnętrzami. Większość z nich to kameralne produkcje, niektóre nie miały nawet polskiej dystrybucji. Są też jednak w moim zestawieniu filmy z gwiazdorską obsadą, które jednak przeszły w Polsce bez echa. Każdy z nich oferuje inny styl i inne spojrzenie na urządzanie wnętrz. Jestem pewna, że każdy znajdzie tu inspirację dla siebie.
10 mniej znanych filmów z pięknymi wnętrzami
Zeszłej nocy (Last night, 2010)
„Zeszłej nocy” to historia młodego małżeństwa. Kiedy Michael wyjeżdża w podróż służbową i on, i jego żona stają przed pokusą skoku w bok. Film nie miał polskiej premiery, mimo iż zagrało w nim kilku znanych aktorów – Eva Mendes, Keira Knightley i Sam Wortington. Warto do niego sięgnąć, gdyż ciekawie opowiedziana historia zyskała stylową oprawę. Małżonkowie mieszkają bowiem w efektownym nowojorskim lofcie. Duże, otwarte wnętrze jest pełne światła i industrialnych odniesień. Charakter przestrzeni nadają wysokie okna, stonowana kolorystyka i kontrastujące materiały – są tu bielone, ceglane ściany, drewno, beton i metal. Do tego pojawia się wiele mebli i dodatków w duchu vintage. Warto się im przyjrzeć, można dostrzec prawdziwe perełki. Najciekawiej prezentuje się kuchnia skoncentrowana wokół dużej wyspy z drewnianym blatem. Loftowy styl został tu podkreślony przez metalowe regały sięgające pod sufit. Całe mieszkanie ma niewymuszony urok i styl.
Kolejny rok (Another Year, 2010)
Nie ukrywam, że to jeden z moich ulubionych filmów, którego obejrzenie polecam każdemu, nie tylko ze względu na wnętrza. Kameralny, brytyjskie dramat w subtelny, ale i skłaniający do myślenia sposób opowiada o takich zagadnieniach jak rodzina czy samotność. Bohaterami są zwykli ludzie. Tom i Mary zbliżają się do wieku emerytalnego, są ciepłymi, ale niewyróżniającymi się zbytnio osobami. Pracują na pełen etat, dbają o dom, uprawiają ogród, przyjmują przyjaciół. W sowim prostym i zwyczajnym życiu odnajdują jednak szczęście, w przeciwieństwie do wielu otaczających ich ludzi. Ich dom na przedmieściach, tak jak oni, ma bogate i pełne ciepła wnętrza. Widać, że dom żył i narastał razem z mieszkańcami. Z pewnością sam mógłby opowiedzieć niejedną historię. Wystrój stanowi mieszankę stylu angielskiego z domieszką innych wpływów. Są w nim zarówno meble stare, antyki, jak i współczesne. Sercem domu jest kuchnia, w której na pierwszy rzut oka widać, że się gotuje, i to dużo.
John i Mary (John and Mary, 1969)
To film dwójki aktorów, i to wyjątkowej klasy – Dustina Hoffmana i Mii Farrow. Na ekranie widzimy tylko ich poruszających się wyłącznie w obrębie nowojorskiego mieszkania Johna. Daje to widzom sporo czasu na dokładne zapoznanie się z topografią wnętrza. A ma ono nieregularny układ i białe ściany. Minimalistyczny wystrój ma wiele ciekawych elementów i smaczków. Więcej możecie o nim przeczytać w artykule: „John i Mary”: nowojorskie mieszkanie Dustina Hoffaman.
Take this Waltz (2011)
Film kanadyjskiej reżyserki i scenarzystki Sarah Polley to intymna historia o związkach, miłości i rozczarowaniu. Margot (Michelle Williams) odczuwa znużenie swoim małżeństwem. Gdy poznaje Daniela jej życie zaczyna nabierać rumieńców. Tłem dla miłosnej rozgrywki jest dom Margot i jej męża Lou (Seth Rogen) położony w dzielnicy Toronto zwanej Małą Portugalią. Okolica znana jest z liberalnego ducha, licznych kawiarni i pracowni artystów. Dom, w którym mieszka para tylko to potwierdza. Stylem nawiązuje do cyganerii artystycznej Paryża. Stanowi konglomerat kolorów, wzorów i form. „Dom głównych bohaterów jest niedokończony, jak wszystko inne w ich życiu” – powiedział scenograf Matthew Davis. Widzimy więc nierówne powierzchnie, wystające przewody elektryczne, odchodzące tynki, niewykończone futryny. Każdy pokój ma przypisaną odmienną barwę i temperaturę. Dom został umeblowany przedmiotami z minionych epok. Możemy wypatrzeć wiele sprzętów pochodzących z lat 60. o zaokrąglonych liniach i o charakterystycznych wzorach. Są także akcenty bardziej współczesne, jak wiszący nad skórzaną kanapą obraz.
Penelope (2006)
Penelope to na poły romans, na poły fantasy i film młodzieżowy. Tytułowa bohaterka to młoda kobieta, która ukrywa się przed światem. Na jej rodzinę została rzucona klątwa, przez którą twarz dziewczyny przypomina świński ryjek. Pozostająca całe życie w zamknięciu Penelope, w swym pokoju wyczarowała dla siebie prawdziwe baśniowe królestwo. Ściany zdobią barwne malunki, ma huśtawkę i wiele pięknych, jak i osobliwych sprzętów. Cały dom zresztą jest wart uwagi. To okazała rezydencja urządzona na brytyjską modłę, przywodząca jednak na myśl nieco magazyn osobliwości. Z pewnością jest to film dla ludzi z bogatą wyobraźnią.
Jak w niebie (Just Like Heaven, 2005)
Komedie romantyczne mają niestety to do siebie, że są schematyczne i przewidywalne. Film „Jak w niebie” starał się wyłamać ze sztampy. Dlatego główna bohaterka jest duchem, który nawiedza nowego lokatora jej dawnego mieszkania. Duch nie zamierza się wynieść, a mężczyzna postanawia się pozbyć zjawy. Nie będę się zagłębiać w fabułę, za to skupię się na mieszkaniu. Jest to duży lokal z pięknym widokiem na San Francisco. Wyróżniają go przeszklone wykusze, które dodają wnętrzom niepowtarzalnego uroku. To dzięki nim całe mieszkanie robi wielkie wrażenie, bo sam wystrój choć gustowny, to pozostaje klasyczny.
Chanel i Strawiński (2009)
Chanel dała kobietom małą czarną sukienkę. Jak się okazuje czerń królowała nie tylko w jej modowych kreacjach, ale też tych wnętrzarskich. Swoją podparyską posiadłość urządziła, zawężając kolorystykę do czerni, bieli i beżu. Wnętrza wykreowane przez Chanel nie przetrwały do naszych czasów, jednak ich rekonstrukcję oferuje film „Chanel i Strawiński”. Obraz opowiada o romansie rosyjskiego kompozytora Igora Stravińskiego oraz Chanel. Główną sceną filmu jest wspomniana posiadłość projektantki o nazwie Bel Respiro. Jest to francusko-włoskie słowo, które można przetłumaczyć jako „piękny powiew”. Wnętrza to prawdziwe dzieło wczesnego art deco. Czerń jest bazą aranżacji, mimo to wystrój nie jest ani nudny, ani mroczny. Brak koloru rekompensują liczne wzory i desenie widoczne na ścianach, tkaninach i meblach. Szczególnie obficie zostały użyte w jednej z sypialni. „To mój ulubiony pokój” – wyznaje w jednej ze scen Coco.
Koneser (La Migliore offerta, 2013)
„Koneser” składa hołd sztuce. Bohaterem filmu jest właściciel domu aukcyjnego i wybitny znawca sztuki. Poznana w trakcie pracy młoda dziewczyna wciąga go w wieloznaczną grę, której sens przyjdzie widzom poznać dopiero na końcu. Virgil (Jeffrey Rush) zgodnie ze swoją profesją otacza się pięknymi rzeczami. W swoim imponującym domu ma nawet osobny pokój, a wręcz salę, której ściany są szczelnie wypełnione dziełami sztuki. Co ciekawe pozostałe wnętrza zostały zaaranżowane bardzo nowocześnie, choć po tak scharakteryzowanym człowieku można by się spodziewać historyzujących elementów. Natomiast młoda kobieta, którą poznaje mieszka w starej, bogato zdobionej miejskiej willi. Każdy kto lubi obcować ze sztuką z pewnością nie będzie rozczarowany tym filmem.
Ex Machina (2015)
„Ex Machina” opowiada historię milionera i technologicznego geniusza Nathana, który pracuje nad robotem zdolnym do ludzkich emocji. Badania prowadzi w swoim zjawiskowym domu na Alasce, który płynnie wtapia się w skalisty krajobraz. W rzeczywistości jest to hotel Juvet Landscape Hotel w Norwegii. Powstał on z myślą o turystach chcących podziwiać otaczające krajobrazy. Wystrój współgra z tym co na zewnątrz. Więcej możecie przeczytać w artykule: „Ex Machina”: Dom, w którym stworzono sztuczną inteligencję.
Gorąca linia (Hanging Up, 2000)
W tym filmie mamy plejadę gwiazd: Meg Ryan, Diane Keaton, Waltter Mathau. A jednak w Polsce przeszedł bez echa. Jest to historia trzech sióstr zajętych własnym życiem. Wszystko się zmienia, gdy ich schorowany, stary ojciec zaczyna wymagać stałej opieki. Na pierwszy plan wysuwa się Ewa (Ryan). Ma ona męża i syna. Wszyscy mieszkają w pięknym kalifornijskim domu w stylu hiszpańskim. Wydaje się ogromny. Ma bielone ściany i płytki z terakoty. Twórcom udało się stworzyć autentyczne wnętrza, ale bez stylistycznej szarży. Jest to zdecydowanie coś dla fanów południowych klimatów.
